Przedmiotem rozpoznania Sądów w przypadku Raiffeisen Bank Internationa AG są umowy dawnego Polbanku. Tym razem badano jednak umowę kredytu denominowanego samego Raiffeisen Bank Polska S.A.

Tak jak w przypadku innych kredytów denominowanych, przedmiotem zarzutów było podważenie zastosowanej przez Bank waloryzacji kredytu, odniesienie się do własnych tabeli kursów, a także niespełnienie obowiązku informacyjnego względem Kredytobiorców.

W toku sprawy, wraz z pozwem złożono wniosek o zabezpieczenie roszczenia poprzez zawieszenie spłaty rat na czas postępowania. Już po miesiącu od złożenia pozwu Kredytobiorcy mogli zaprzestać spłaty rat. Niewątpliwie dzięki temu 2-letni okres oczekiwania na zakończenie sprawy był dla naszych Klientów mniej uciążliwy.

Sąd Okręgowy w Warszawie podzielił zarzuty stawiane w pismach procesowych, które również potwierdziły się po przeprowadzeniu postępowania dowodowego i w dniu 27 lutego 2024 r. wydał wyrok, w którym ustalił nieważność zawartej między stronami umowy oraz zasądził dochodzone pozwem kwoty.

Przedmiotem dalszego postępowania będzie walka o dodatkowe odsetki dla Kredytobiorców, które wbrew najnowszemu orzecznictwu TSUE zostały zasądzone od dnia złożenia przez Powodów oświadczenia o świadomości skutków stwierdzenia nieważności.

W sprawie odbyła się jedna rozprawa, na której przesłuchano Powodów. Sąd nie był zainteresowany możliwością przesłuchania świadków powołanych przez Bank, a także prawidłowo zrezygnował z uwzględnienia wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego.

Mimo złożenia przez Pozwanego zarzutu zatrzymania, Sąd podzielił stanowisko Powodów i nie zdecydował się na uzależnienie zapłaty od uprzedniego zaofiarowania zwrotu wypłaconego kapitału.

Sąd Okręgowy w Warszawie

Sygn. akt: XXVIII C 16724/21