Wyrokiem z dnia 30 marca 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie II Wydział Cywilny w sprawie II C 1849/19 ustalono nieważność umowy zawartej przez Klienta Kancelarii z BRE Bank SA (obecnie mBank SA w Warszawie). 

Sąd skorzystał z możliwości wydania wyroku na posiedzeniu niejawnym, uprzednio odbierając od stron stanowisko końcowe. W sprawie odbyła się jedna rozprawa, na której przesłuchany został Kredytobiorca. Przeprowadzona została również opinia biegłego, jednakże nie wniosła nic nowego do sprawy. Mając na uwadze końcowe rozstrzygnięcie, dopuszczenie tego dowodu było niepotrzebne i wpłynęło na długość postępowania.

Ostatecznie Sąd zgodził się z argumentacją Kredytobiorcy, że w umowie zawarte są klauzule niedozwolone. Po wyeliminowaniu postanowień odnoszących się do tabel kursowych banku, ale także samej indeksacji, zdaniem Sądu umowa nie mogła funkcjonować. 

Dzięki korzystnemu rozstrzygnięciu Kredytobiorca zaoszczędził ponad 300 tys. zł, natomiast Bank musi się zastanowić, czy celowe jest wniesienie apelacji.

Mimo korzystnego rozstrzygnięcia należy jednak zwrócić uwagę na czas trwania postępowania. W niniejszej sprawie pozew został wniesiony w listopadzie 2019 r. Pierwszy termin rozprawy wyznaczono na marzec 2021 r., jednakże został on przez Sąd odwołany. Na kolejny termin trzeba było czekać do września 2021 r. Dopiero w styczniu 2022 r. Sąd zdecydował o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego. 

Powyższe być może spowodowane było faktem, iż Sędzia prowadząca sprawę (jeszcze w 2021 r.) w podobnych sprawach nie stwierdzała nieważności umów, a wydawała wyroki, w których eliminowała z umowy klauzule niedozwolone (tzw. odfrankowienie). Porównując te dwa rozstrzygnięcia, korzyść płynąca z nieważności umowy Kredytobiorcy rekompensuje czas oczekiwania na wyrok. 

Kredytobiorca w całości spłacił swoje zobowiązanie wobec banku – w związku z tym nie będzie musiał już wpłacać żadnych kwot w związku ze stwierdzeniem nieważności umowy.